ALICJI KRAINA CZARÓW TEATR NARODOWY W WARSZAWIE ~ Okiem widza

ALICJI KRAINA CZARÓW to spotkanie ze sztuką niezwykłej urody, dowodzącej mocy artystycznej sugestii. Twórcy odsłaniają przed widzem czuły obraz zmagania się człowieka ze światem, losem, samym sobą. Spektakl jest piękną wizją możliwości odkrywania piękna, różnorodności świata i uczenia się panowania nad życiem i śmiercią, nad sobą. Spełnia marzenie małych i dużych (w nas dorosłych) dzieci, by przeżyć bajkę. Wizualizuje sen jawy o podświadomych lękach, mrocznych niepokojach, obawach. Ten teatralny seans teatralnej terapii jest próbą rozbrojenia przeczucia bezsensu, związanego z nim bólu, cierpienia, rozczarowania. Staje się przewodnikiem na ścieżce dojrzewania: uczenia się przetrwania, kształtowania postawy poszukiwania, odkrywania, radzenia sobie z trudnościami, stratą. Pokazuje ratunek w niedoli poprzez smakowanie cudowności istnienia. Dostrzegania mądrości sztuki, natury świata, człowieka. Wykorzystywania potęgi wyobraźni. Docenienie siły kreacji. Tego, co ludzi unosi, wyzwala, uwalnia. Ocala i czyni szczęśliwymi. Alicja wyczarowuje krainę czarów, by być w niej razem z synem, z nami. Chce rozproszyć wątpliwości, zagłuszyć smutek, ocalić wszystko, co najważniejsze.

Teatr jest misterium stwarzania w nas, ludziach, świata alternatywnego, głęboko zakorzenionego w twardej rzeczywistości. To skuteczne medium tłumaczenia tego, co trudno zrozumieć. Czego nie sposób wprost przeniknąć. Przekonywania, że wszelkie antynomie stanowią konieczne dopełnienie dla istnienia harmonii. Bo życie jest wartością samą w sobie. Ale wymaga wiary, nadziei i miłości, by się mogło spełnić. Spektakl w swej spektakularnie sugestywnej inscenizacji udowadnia, że można a nawet należy nie ustawać w znajdowaniu sposobu, żeby czule uczyć przeżywanie życia, akceptacji wszelkiej zmiany, śmierci. By ocalić radość. Nie ulegać smutkowi. By sobie z tym, co może zabić, radzić. Dlatego wprowadza atmosferę snu, dojrzewania poprzez sięganie do podświadomości. Do marzeń, wspomnień, wzruszających więzi z osobami kochanymi, światem natury i sztuki. Do siebie samego z przeszłości.

Dlatego spektakl ten jest tak ważny, piękny, niezwykły. Pełen magicznych barwnych obrazów, dźwięków, muzyki, niemożliwych spotkań, szalonych postaci. Poezji. Czaru. Jest zaproszeniem do świata osobistych przeżyć, do podróży w czasie. Bo wszystko tu jest możliwe.

Czapki z głów dla wszystkich twórców i wykonawców. Bez wyjątku. To był efekt trudnej do wyobrażenia pracy, wspaniałej gry. Dla widzów niezapomniana lekcja i ogromna przyjemność!