Uff, po pierwszym spotkaniu, w trakcie którego wszyscy uczestnicy, duzi i mali, napracowali się bardzo przy malowaniu teatralnego obrazu stwarzania świata według boskiego planu, przyszedł czas na odpoczynek. Jednak aktywny, też zaangażowany. Tym razem słuchamy, patrzymy. Wizualizujemy sami dla siebie słowa, zdarzenia, sytuacje. Myślimy. Być może zadajemy ważne, trudne pytania. Jakie? Każdy zna tylko swoje.
Artyści stworzyli warunki, by i tym razem wyobraźnia została pobudzona, by to w jej obszarze rozgrywały się kolejne zdarzenia. Nastrojowe światło buduje przyjemny, kameralny klimat. Wchodzimy w przestrzeń sceny, która jest umieszczona pod tym samym, jak w części pierwszej, wielkim, białym namiotem z oknami otwartymi na niebo, z wygodnymi, miękkimi pufami, które zapraszają do zajęcia miejsca. Wszędzie czekają kartki do kolorowania, kredki, w centrum leżą duże, czarne, winylowe płyty, stoi stary, w drewnianej obudowie adapter, który uruchamia dziewczynka, Maja Amsterdamska. Z offu dobiega głos Michała Zadary, który opowiada, co wydarzyło się w księdze rodzaju 12-25. Reżyser wchodzi we wszystkie, bardzo różne role. Zmienia głos, płeć, raz jest dorosłym, raz dzieckiem, kobietą i mężczyzną, a nawet samym bogiem. Treści są trudne, nie do końca jasne. Być może nie wszystkim znane a więc po raz pierwszy słyszane. Prawdopodobnie w każdym prowokują pytania, ale tylko swoje wypowiada głośno dziewczynka. W międzyczasie razem z innymi dziećmi koloruje, rysuje. Niby bawi się a jednak uważnie słucha. Tak jak wszyscy pozostali. Czuwa. Przykuwają uwagę dzieci i dorosłych wyświetlane ponad nimi gwieździste niebo, ilustracje Sodomy i Gomory, płonącego miasta. Identyfikowane są z tym, co znają, niedawno widzieli, jak pożar w Los Angeles oglądany poprzedniego dnia w telewizji czy internecie. Bo przenikają się biblijne treści ze współczesnością. Odnoszą się do intuicji i wiedzy. Natury ludzkiej. Prowokują odwieczne pytania, co jest ludzkie, co boskie. I dlaczego jest jak jest. Jaki mamy wpływ na przebieg zdarzeń, nasze życie, losy świata. Przeżywamy indywidualnie swoje wyobrażenia powstałe na zadany temat ale wspólnie, razem. Nie dzielimy się nimi. Pozwalamy, by się narodziły w nas i tam wybrzmiały, pozostały.
Opowieści o Abrahamie, Sarze, Hagar, Ismaelu , Izaaku, Locie, Sodomie i Gomorze, wśród których obecny jest Bóg i jego aniołowie, są niezwykłe. Słuchowisko skierowane jest do dzieci a dotyczy przecież świata dorosłych. Przyznajmy, jest brutalny, okrutny, w którym seks i występek, grzech i nieposłuszeństwo nakręcają spiralę przemocy. Sprawdzają przymierze człowieka z Bogiem. Dobrze, że sceny mrożące krew w żyłach nie są pokazywane, grane. Wypowiedziane brzmią wystarczająco groźnie. Jak bardzo, każdy uzmysławia sobie sam.
Teraz będziemy czekali na dopełniający, ostatni spektakl, który mamy nadzieję zobaczyć pod koniec marca 2018 roku. A więc już niedługo. Czas tak szybko mija!!
BIBLIA.RDZ.12-25
Reżyseria, scenariusz, projekcje: Michał Zadara
Głos: Michał Zadara
Występuje: Maja Amsterdamska
Scenografia: Robert Rumas
Muzyka: Jan Duszyński, Michał Zadara
Asystentka reżysera: Michalina Żemła
Produkcja: Fundacja Nowych Działań
Koprodukcja: Centrala, Nowy Teatr
foto: Maurycy Stankiewicz
0 komentarze:
Prześlij komentarz