ZATOKA SUMA TEATR OCHOTY

ZATOKA SUMA jest spektaklem niezwykłym, tajemniczym, nowoczesnym. Ale i zabawnym, lekkim. Przepracowuje trudny temat kobiecości, jej roli i funkcji. Znaczenia. Przenosi nas w świat, którego dobrze nie znamy. Odnosząc się do kultury, tradycji, stylistyki japońskiej tworzy atmosferę stymulującą wyobraźnię, zderzającą wiedzę o nas współczesnych z tą obcą, egzotyczną, zaprzeszłą. Proponuje futurologiczny miks estetyczny, mający znamiona kosmicznej odysei łączącej mit z ciężkim, realnym życiem kobiet, ich marzeniami, uczuciami, potrzebami, seksualnością, statusem, tożsamością. O czym same chcą decydować, mieć do tego prawo. Podkreśla fizyczny i duchowy, widzialny i niewidzialny wymiar egzystencji. Intuicyjny i racjonalny aspekt świadomości. Uwalnia człowieka, choć nie pomija tego, co go więzi, ogranicza, ubezwłasnowolnia. Wskazuje na jednię człowieka z otoczeniem, siłami przyrody, współistnienie żywych i umarłych, podkreśla znaczącą rolę działań w teraźniejszości dla kształtowania przyszłości pełnej barw, kolorów, namiętności, wszelkich form. Świat jest zdumiewający, trwa wiecznie a w nim zmieniający się człowiek.

Jest to więc odważne, nieskrępowane sięganie po niemożliwe, idealistyczne ale piękne wyobrażenie kobiety, ale też przecież w konsekwencji człowieka jako takiego, istoty wolnej, kochanej i kochającej, wrażliwej, czułej i jednocześnie twardej, niezłomnej. Z nieprzeniknioną tajemnicą. Uzależnionej od spuścizny przeszłości, kultury miejsca i czasu, uwarunkowanej przez ducha i ciało, przez los i swój wybór. Ale dojrzale, samodzielnie dążącej do niezależnej kreacji, życia na własnych warunkach, spełnienia. Wykorzystującej fetysze, wiedzę o sobie i świecie, by pokonać wielki strach, wszelkie granice. By zmienić tradycyjne, zasklepiające w nakazach, kanonach, ograniczeniach myślenie. Każdy człowiek, nie tylko kobieta, winien mieć prawo do samostanowienia, wybicie się na niezależność. Niezbywalne prawo decydowania o sobie, swoim życiu. Idealnie jest gdy ma możliwość wyboru.

Fantazja, nieskrępowana wyobraźnia, otwarta, odważna wrażliwość to dominanty tego spektaklu pełnego fantastycznych, futurologicznych postaci, zakorzenionych w teatrze nō. Twórcy inspirowali się książką Jadwigi Rodowicz„Pięć wcieleń kobiety w teatrze nō”. Poznajemy OSOBĘ, która zastanawia się czy wolno jej być kobietą.  Bez względu na wszystko. Wbrew wszystkiemu. Deklaruje, że ma w sobie miłość, empatię, że kocha zwierzęta ale pragnie sama decydować o sobie. Pojawia się i znika. Wciela się, reinkarnuje w różne kobiecości. Poznajemy transwestytę, boginię, kobietę, demona, szaleńca, bo wyrusza w metaforyczną podróż poszukiwania prawdziwego siebie, dla spełnienia. Chce doświadczyć różnych stanów świadomości.  Nie obejdzie się bez poświęcenia, cierpienia, znoszenia znoju i trudów życia. Ale przede wszystkim cudownie marzy i konsekwentnie podąża za swym marzeniem.

W spektaklu biorą udział artyści wyłonieni w konkursie POLOWANIE NA MOTYLA dla młodych twórców teatralnych. Aktorzy mają trudny, ambitny cel. I z powodzeniem sobie radzą. Dzielnie podejmują niełatwe sceniczne zadania oparte na ruchu pantomimicznym, tańcu, który informacyjnie wspomaga kostium, niebanalna, odważna, wyrazista charakteryzacja, zjawiskowe światło, sugestywne animacje, muzyka rytuału wyznaczającą rytm i tempo, dopełniająca znaczący kontekst przekazu. Tekstu jest niewiele. Pełni funkcję porządkującą, symboliczną, inspirującą. Dopowiada, co się na scenie dzieje. Komunikuje z postaciami, które budują sytuacje, rozszerzają tradycyjnie rozumiane znaczenia. Tworzą sugestywne, mocne obrazy.


ZATOKA SUMA

scenariusz i reżyseria: Agata Dyczko
scenografia i kostiumy: Julita Goździk
muzyka: Wojtek Kurek
video: Natan Berkowicz
reżyseria świateł: Natan Berkowicz, Tomasz Sulima
rzeźba: Hakan Bakir
współpraca krawiecka: Barbara Romanowska
użyczenie głosu: Hiroaki Murakami
obsada: Helena Ganjalyan, Daniela Komędera, Oskar Malinowski, Lena Schimscheiner, Marcin Sztendel

premiera: 16 listopada 2017


partnerzy: Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Vanity Nap

zdjęcie: Artur Wesołowski
oprawa graficzna plakatu: Michał Dąbrowski, Anna Cygankiewicz

zdjęcie: Kamila Szuba