PRZYSZEDŁ MĘŻCZYZNA DO KOBIETY TEATR TELEWIZJI

Kobieta i mężczyzna. Ogień i woda. Wenus z Marsem w zenicie. Suma wszystkich  strachów, doświadczeń, niepowodzeń, rozczarowań, stereotypów płci. Zwykłych a dojrzałych ludzi. Czułe, nieporadne, rozpaczliwe być albo nie być razem. Nic na siłę i wszystko naraz. Dowód na istnienie więzi sobie nieznanych a wzajemnie pożądanych. Spragnione miłości, głodne bliskości WYSTARCZY BYĆ. Mistrzyni i mistrz. Anna Seniuk i Jan Peszek.  Jeden wieczór, jedno spotkanie, karkołomny bieg z przeszkodami ku sobie. Jakby najważniejsze...

TEATR MÓJ WIDZĘ WIELKI, POWSZEDNI, INTELIGENTNIE MIESZCZAŃSKI

Proszę wybaczyć, ale rozbawił mnie wywiad z Maciejem Nowakiem, w którym upomina się o teatr środka, teatr popularny, powszechny, publiczny,mieszczański/miastotwórczy, grany od wtorku do niedzieli/- jak zwał tak zwał- rozrywkowy, zrozumiały, niebanalny ale i na pewno nie awangardowy, nie niszowy, trwający maksymalnie do 1,5 godziny , na przyzwoitym poziomie artystycznym, bez mrugania do widza okiem, podlizywania się jego gustom, a jednak różnorodny, na poziomie rozpoznawalnej rzeczywistości teatralnej. Recepcja i percepcja bez spektakularnych...

MILCZENIE O HIOBIE TEATR NARODOWY

"Mówiłem raz, mówiłem dwa razy, dalej już nie będę. Kładę rękę na swoich ustach". Milczenie Hioba, kto rozumie? Wie o co chodzi? Czy sam Hiob je rozumiał? Wiedział o co mu chodzi? Na ile było reakcją na ból straty, na ile bezsilnością opuszczenia, na ile czasem bezdyskusyjnej próby.  Milczenie jako słabość wszystkich argumentów, które chciałoby się, należałoby przywołać. Milczenie wyciem bólu w ciszy. Milczenie jako akceptacja. Milczenie wycofaniem. Milczenie przyczajeniem. Dyplomacją. Strategią. Przystosowaniem. Wyznaniem wiary....

ANARCHISTKA TEATR STUDIO

Teatr kameralny. Wręcz minimalistyczny. Krótki. Szorstki. Ascetyczny. Esencjonalny. Mocny. Inteligentna, błyskotliwa, intelektualno- werbalna konfrontacja dwóch kobiet, dwóch racji, dwóch punktów widzenia, dwóch różnych celów. Sparing słowny wytrawnych graczy. Doskonale przygotowanych? Państwa z obywatelem. Na równych prawach? Instytucji z osobą. Racji stanu z racją człowieka. Urzędu z jednostką. Anarchistki z formalistką. Przedstawicielki władzy i więźniarki. Dwie odmiany fanatyzmu w zwarciu; fanatyzmu idei z fanatyzmem stanowiska....

BYŁ SOBIE POLAK, POLAK, POLAK I DIABEŁ w IMCE

Black & White #Beauty by Thomas Rusc Zawsze uważałam, że teatr bardzo, bardzo potrzebuje wspomagania. Nawet bardziej niż każda inna dziedzina produkcji. Myślałam, że nie należy rozdrapywać ran teatru pokazywaniem palcem na związek pieniądza z kulturą, bo i tak je widać krwawiące gołym okiem. Sparing pomiędzy finansującymi sztukę a teatrami. Władzą a instytucją, polityką a sztuką. Pomiędzy powściągliwością a pazerną reklamą,...