SEN NOCY LETNIEJ COLLEGIUM NOBILIUM

, 

SEN NOCY LETNIEJ, lekka, zabawna, przewrotna komedia Williama Szekspira w tłumaczeniu Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, została w Collegium Nobilium nie tylko pięknie zagrana ale z pasją zaśpiewana, dynamicznie zatańczona przez studentów IV roku Wydziału Aktorskiego kierunku aktorstwo teatru muzycznego Akademii Teatralnej w Warszawie. Na scenie zobaczyliśmy Karolinę Piwosz (III rok WA), Małgorzatę Majerską, Natalię Kujawę, Dominika Bobryka, Michała Juraszka, Filipa Karasia, Jakuba Szyperskiego, którzy z werwą, temperamentem, energią młodości opowiedzieli o miłości, jej złożonym, nieoczywistym obliczu. O meandrach uczuć, perypetiach zakochanych, intrygach widzialnego i przeczuwanego, gdy jedno drugim chce manipulować, zarządzać. O przenikaniu się świata realnego z wyobrażonym, co ujawnia perspektywę  żeńskiej i męskiej natury. Walkę płci o swoje. Walkę o ukochanego. O to, co dla bohaterów jest najważniejsze. Mimo tego, że pułapką, więzieniem, snem zdaje się być życie. Zmaganie z nim horrorem. Błądzeniem w ciemnościach nieznanego. Pojawiające się przeszkody najpierw sprawdzają związek, potem go cementują. Pozwalają bohaterom lepiej poznać siebie samych, tych, których kochają. Wszystko się w końcu wyjaśnia, prostuje, uspokaja. W momencie przebudzenia, powrotu do rzeczywistości gdy zakochani wracają do siebie. I roznieca ten stan nadzieję, wiarę w miłości nieokreśloną bliżej trwałość. Czy płonną? Chcemy łudzić się, że nie. 

Poznajemy historię trzech par: Hermii i Lizandera, Heleny i Demetriusza, Hipolity i Tezeusza. Ale też Tytanii i Oberona, alter ego Hipolity i Tezeusza. Hermia z Lizandrem szczerze, niewinnie się kochają, ale Demetriusz pożąda dziewczyny. Ojciec mu ją przyrzekł, małżeństwo ma być przeniesieniem praw własności z ojca na męża. Nie można mieć wątpliwości, że tym światem żądzą mężczyźni. Oni są panami, demiurgami, zwycięzcami. Demetriusz widząc opór dziewczyny, czuje się urażony, nadal o nią zabiega, jest zazdrosny, napastliwy. Jego własność się buntuje, wymyka mu, odmawia podporządkowania, to niesłychane, że jest obojętna na jego względy, prawa! Nie miłość nim powoduje a duma i próżność. Mentalność władcy i pana. Jest typem myśliwego, który tropi zwierzynę. Zdobycie Hermii jest dla niego sprawą nie uczuć a zaspokojenia ambicji i pychy. Jemu się nie odmawia. Jemu się ulega. Im bardziej Hermia jest oporna na jego zaloty, tym bardziej jej pragnie. Lizander to mężczyzna prostolinijny, szczery i oddany. Tylko czary mogą go zmienić.  Pod ich wpływem zainteresowany jest Heleną, nawet wyznaje jej miłość, która jest złudzeniem. To budzi do niej uczucia Demetriusza, równie fałszywe. Demetriusz bowiem kolekcjonuje trofea. Do miłości prawdziwej nie jest zdolny. Helena bardzo go kocha, jest mu wierna, ślepo oddana. Niepotrzebnie jednak narzuca mu się, jest natrętna. Robi poważny błąd taktyczny, jakby Demetriusza w ogóle nie znała. To nie ona za nim ale on za nią winien podążać, nadskakiwać, dręczyć. Helena nie umie go sobą zainteresować, nie potrafi go rozkochać, zdobyć. Hermia nie musi. Jest typem kobiety, która ma w sobie coś tajemniczego, pociągającego, szczególnego. Podwójną parą jest Hipolita/Tytania i Tezeusz/Oberon. To oni, z racji pełnionej pozycji, roli -odpowiedzialni i dojrzali o podwójnej naturze, strażnicy porządku społecznego, niewolnicy formy-sprawują władzę w świecie realnym i mitycznym. Wywierają wpływ na losy pozostałych bohaterów.  Pomagają im w tym leśne elfy i sympatyczny Puk. Kobieta i mężczyzna prowadzą grę. Walczą ze sobą. Ich relacja oparta jest na układzie zależności, podporządkowaniu kobiety mężczyźnie. Gdy Tytania się buntuje, pragnie tego samego co mężczyzna, dostaje nauczkę od Oberona. Wtedy wszystko wraca do konwenansu, normy. Względnego spokoju i porządku. Zachowania pozorów. 

Anna Sroka-Hryń wyreżyserowała spektakl miły dla oka, bliski sercu. Oprócz walorów artystycznych prezentujących możliwości młodych artystów jest przystępnym przewodnikiem po złożonej naturze miłości, skomplikowanych relacjach między kobietą a mężczyzną. Nie tylko w fazie zauroczenia, fascynacji. Nie tylko w sferze uczuciowej, emocjonalnej. Szekspir  pięknie to przeanalizował, dramaturgicznie opisał, reżyserka zainscenizowała a pozostali perfekcyjnie przedstawili. Czy widzowie będą już wiedzieli jak odróżniać prawdę od fałszu, sen od jawy, miłość od pożądania?  Trudno powiedzieć, ale oglądając to przedstawienie niewątpliwie dostali wyjątkową szansę. 

Spektakl zawdzięcza swoją atrakcyjność muzyce Leszka Możdżera wykonywanej na żywo przez znakomity zespół muzyczny w składzie: Mateusz Dębski (pianino), Wojciech Gumiński (gitara basowa),  Paweł Maruszak (perkusja), Paweł Stankiewicz (gitara elektryczna). Brzmienie jest współczesne,  a choreografia żywiołowa, komplementarna. Ładna. Piosenki ilustrują stany uczuciowe, emocjonalne. Budują nastrój. Podobną rolę spełnia pusta przestrzeń. To pogrążona w mroku, to mgłą spowita. Tak to zazwyczaj bywa w lesie letnią nocą, w której straszą tylko białe konary drzew. W metaforycznym mateczniku, magicznym świecie, który jak życie zwodzi, gubi, więzi. Zamąci w głowie, oszuka zmysły, okpi porywy serca. Pozwoli miłość odnaleźć, nauczy ją rozpoznawać. By sprawdzona, wzmocniona, pewna siebie przetrwała. Choćby przez chwilę.

Nie tak jak ćmy ślepo lecące do sztucznego światła. Które je zniszczy, spali. Unicestwi.

SEN NOCY LETNIEJ William Shakespeare

tłumaczenie Konstanty Ildefons Gałczyński
muzyka Leszek Możdżer
opieka pedagogiczna dr Anna Sroka – Hryń
kierownik muzyczny mgr Mateusz Dębski
choreografia mgr Agnieszka Brańska
reżyseria świateł Karolina Gębska
konsultacja Tai Chi Ewa Mechelewska
pomoc w kostiumach Katarzyna Młynarczyk

zespół muzyczny w składzie:

Mateusz Dębski (pianino)

Wojciech Gumiński (gitara basowa)

Pawel Maruszak (perkusja)

Paweł Stankiewicz (gitara elektryczna)

Obsada:
HELENA Karolina Piwosz (III rok WA)
TEZEUSZ, OBERON, SPODEK Dominik Bobryk
DEMETRIUSZ Michał Juraszek
EGEUSZ, PUK Filip Karaś
HIPOLITA, TYTANIA Natalia Kujawa
HERMIA Małgorzata Majerska
LIZANDER Jakub Szyperski

Studenci IV roku Wydziału Aktorskiego kierunku aktorstwo teatru muzycznego.

Spektakl powstał podczas pracy na zajęciach „Praca nad rolą w teatrze muzycznym”w semestrze zimowym 2018/2019.